Birine mail ataağım zaman bu çıkıyor ve maili yollayamıyorum.
Şöyle yazıyor:
"Çöp kutusuna taşınmış ileti dizisindeki bir iletiyi gönderdiniz.İleti, Gelen Kutusu'na taşımadığınız sürece Gönderilmiş Postalar Klasöründe gösterilmez."
Bilgi için verdiği linke tıklıyorum.Ama orada da ingilizce yazıyor ve benim ingilizcem berbat. :S
Bu konuda bilgisi olan biri varsa lütfen yardımcı olsun.
Yaklaşık 3 saat önce NTV'de mardine geri dönmüş olan Süryaniler hakkında bir program izledim.Sanırım programın konusu göç ile ilgiliydi.Neyse programda terör nedeniyle Avrupa ülkelerine göç etmiş olan ve Mardin'e geri dönen Süryanilerden bahsediliyordu.Memleketlerine dönüp villalar filan inşa ediyorlarmış.Valilik de destek veriyormuş.İnternette biraz araştırma yaptım.Bu haberi buldum.Dilerseniz bir okuyun.
***
Fotoğrafı birkaç sene önce abim Mardin'e gittiğinde çekmişti.Pek net değil.ama ne yapalım elimizdeki malzemelerle idare etmek durumundayız. (:
***
Reyhani müziği dinlemek isteyenler buraya tıklatın. (:
Televizyondaki bir görüntüyü çekmek istediğimiz zaman neden cep telefonumuzun ya da fotoğraf makinemizin ekranında çizgisel kararmalar oluyor ve neden çektiğimiz görüntü yukarıdaki gibi oluyor?
Bilen biri varsa bir zahmet yazsın.Çok merak ettim bu meseleyi?. (:
***
Yukarıdaki fotoğraf gerçek boyutuyla görmek için üstüne tıklayın.Fotoğrafta kesinlikle hiçbir değişiklik yapılmamıştır.Hatta adı bile değiştirilmemiştir. (:
Fotoğrafları gerçek boyutlarıyla başka sitelere yüklediğimde çok uğraştırıyor.Ama blogger.com bu konuda oldukça iyi.
Aslında uzun süre önce yazmam gerekirdi.Ama ya vakit bulamadım ya da unuttum hep.
****
Sultanahmet Camisi'nin oradaki havuzun etrafında bulunan banklardan birinde oturuyorken ileriden gelen iki hanımdan biri diğerine:
-"Biraz oturalım mı ne dersin?" dedi.Diğeri de:
-"Tamam, oturalım da bankların hepsi dolu." dedi.Yaşça büyük olan bana:
-"Oturabilir miyiz acaba?" dedi.Ben de:
-"Tabi." dedim.Havuzun yanından sürekli birileri geçiyordu.Şort, mini etek, şorta çevrilmiş kot giymiş yabancı genç kızlar falan geçiyordu önümüzden."Sadece kızlar mı geçiyordu?" diyeceksinizdir.Ama yazının devamında neden bu şekilde yazdığımı anlayacaksınız.Neyse, efendime söyleyeyim; birkaç tesettürlü genç kız geçti önümüzden.Ben suyun şarıl şarıl akışını, serçelerin su birikintileri etrafında toplanmalarını izlerken yanımda oturan kadın diğerine:
-"Bak bak, hepsi kapanmış bunların.Sevap kazandıklarını mı zannediyorlar.Bunlar sevabın ne demek olduğunu bile bilmiyordur beh!" dedi. Yani, yanından o kadar mini etekli kız falan geçti.Onlara birşey demedi de türbanlı bayanlara laf söyledi ya...
Çok şey söylemek istedim o anda kadına ama diyemedim.Şimdi gelmiş burada kadını çekiştiriyorum.Çok ayıp çok. (:
Belki kadıncağız içten içten o yabancılara da birkaç söz etmiştir.Ama ben duymadım.
Ayrıca bazı turistleri de esefle kınadığımı belirtmek isterim.Ben sizin kilisenize çizgili şortumla giriyor muyum bayan?!
*Pop Müzik çalan radyolardan birinde radyo programcısı bayan gelen sms'leri okuyordu.Erkek dinleyicilerden biri şu şekilde bir mesaj yollamıştı:
"Sevgilimin çıplak fotoğraflarını internette gördüm.Sizce ne yapmalıyım?" Radyo programcısı bayanın cevabı ise tam olarak bire bir aynı olmasa da mana olrak aynen şu şekildeydi:
"Ya 'Bu kızdan bana hayır gelmez!' deyip onu terkedersin ya da kamuya mal olmuş bir sevgilin olduğu için övünürsün."
(Nasıl yani!?)
*Bir kanalın ana haber bülteninde keyifli bir haber izlemiştim.Teyzenin biri evinde kullanmadığı ya da eski ne eşyası varsa içine çiçek ekmişti.Çanak, çömlek, eski ayakkabı, çizme, çaydanlık ve daha neler neler...
*Tezatlığı nedeniyle aklımda kalmış olsa gerek.Bir de şöyle bir ayrıntıya aklıma takılmıştı.
Ünlü bir kanalın muhabiri Güney Doğu şehirlerimizden birine terörün insanlar ve ekonomi üzerindeki etkisini araştırmak için gitmişti.Kapısının önünde oturan bir teyzenin yanına gitti.Maksadı röportaj yapmak idi.Kadının yanına geldiğinde birşeyler söyledi.Ama kadın cevap vermiyordu.Ağzını, yüzünü örtüyordu.Belli ki kadıncağız utanıyordu.Neyse röportaj yapamamışlardı hatırladığım kadarıyla.Birkaç gün sonra İstanbul'da ekonominin halka nasıl yansıdığını araştırmak üzere aynı kanaldan bir muhabir meydanlarda geziniyordu.Teyzenin birine yaklaştı ve ona bir soru sordu.Kadın vücut diliyle (o nasıl bir dilse!?) utandığını ifade ederek geriye doğru biraz çekildi ve başındaki başörtüsünü çözüp omzuna indirdikten sonra (?) muhabir ile söyleştiler.
-------
Benden şimdilik bu kadar.Eğer sizin de aklınızda yer etmiş olan ilginç şeyler varsa yorum olarak yazabilirsiniz.
Sultanahmet'teki Firuz Ağa Camîsi'nin biraz ilerisinde.
Türk Edebiyat Vakfı Tarihçesi:
Üyeleri arasında Celâl Bayar, Süleyman Demirel, Alparslan Türkeş, Prof. Dr. Muharrem Ergin, Prof. Dr. Faruk Kadri Timurtaş, Prof. Dr. Necmettin Hacıeminoğlu, Prof. Dr. Nevzat Atlığ, Ahmet Aydın Bolak, Ali Naili Erdem, Prof. Dr. Tahsin Banguoğlu, Prof. Dr. Sabahattin Zaim gibi ülkemizin değerli şahsiyetlerinin yer aldığı Türk Edebiyatı Vakfı, Ahmet Kabaklı'nın girişimiyle 1978 yılında kuruldu.
Türk Edebiyatı Vakfı, 1972'de Ahmet Kabaklı tarafından çıkarılmaya başlanan ve o günden bu güne kadar her ay muntazaman yayınlanan Türk Edebiyatı dergisinin desteklenmesi ve edebiyatımızın önemli eserlerinin neşredilmesi için faaliyete geçirildi.
Günümüzde adını duyurmuş birçok şair, romancı, fikir ve bilim adamına Türk Edebiyatı dergisi rehberlik etti, onların seslerini duyurdu ve onları geniş kesimlere tanıttı.
Türk Edebiyatı Vakfı Çarşamba Sohbetleri 1978 yılından beri devam ediyor. Yaz ayları hariç, her hafta çarşamba günü önemli bir yazar, fikir, bilim veya sanat adamı dinleyicileriyle sohbet ediyor. İlk sohbet Celal Bayar tarafından yapıldı ve Necip Fazıl, Prof. Dr. Mehmet Kaplan, Prof. Dr. Tahsin Banguoğlu gibi şahsiyetler bu konuşmalarda yer aldı. Çarşamba Sohbetleri şimdi de devam ediyor. Çarşamba Sohbetleri'nden bazıları kitaplaştırılmış bulunuyor.
Türk Edebiyatı Vakfı'nda Osmanlıca, Tehzip, Hat, Minyatür, Güzel Konuşma, Yabancı Dil, Okuma Sanatı, Türk Sanat Musikisi Dersleri, Gelenekli Tiyatro Dersleri, Türk Halk Musikisi Dersleri gibi dersler verildi, seminerler düzenlendi. Bu faaliyetler gerektikçe zaman zaman tekrarlanıyor.
Yukarıdaki bilgiler Türk Edebiyat Vakfı'nın sitesinden alınmıştır.Fotoğraf ise bana aittir.
Eğer flashı izleyemiyorsanız ya internet tarayıcınızda eklenti eksiği vardır ya da bu tür dosyaları engellemiştir.
Benim çok hoşuma gitti şahsen.Biraz çocukça. (:
Sergüzeşt
(Samipaşazade Sezai)
KİTABIN ADI : Sergüzeşt
YAZARI : Samipaşazade Sezai
YAYIN EVİ ADRESİ : Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları/Ankara
BASIM YILI : 1984
KİTABIN KONUSU
Romanın konusu bir esir kızın hayatını,çektiği acıları anlatmaktadır.
KİTABIN ÖZETİ
Dilber yaşadığı hayattan kurtulmak için evinden kaçar.Bir tüccarın eline düşer ve tüccar kızı esir pazarında memura satar.Memur ailesi de kendilerine yük olduğu gerekçesiyle esirciye satarlar. Esirci Dilber’in güzelliğini keşfedip besler ve yüksek bir fiyata oğlu için uygun gören bir hanımefendiye satar.Bu arada Dilber Mısırlı bir tüccara satılmıştır. Saray gibi bir yerin harem bölümünde diğer kızlarla yaşamaya başlamıştır. Haremağası Cevher Ağa’da Dilber’i kızı gibi sevmiştir. İstanbul’a göndermeyi istemektedir. Dilber’i kaçırmak için dışarıdan merdiven dayayarak Dilber’i indirir. Ama kendisi ihtiyar olduğundan ve heyecanın da etkisiyle düşer ve ölür.Ne yapacağını şaşıran esir kız, çaresizlik içinde kendisini Nil nehrine atar ve hayatına son verir.
KİTABIN ANA FİKRİ
Hiçbir zaman intiharı son çare olarak görmemeliyiz.Adaletin elbet birgün tecelli edeceğini unutmamalıyız.
KİTAPTAKİ OLAYLARIN VE ŞAHISLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ
Soylu ve zengin bir aile çocuğunun esir bir kıza sırılsıklam aşık olması gibi okuyucuyu meraklandıran ilginç olaylar vardır. Romandaki bazı şahıslar şunlardır:
Dilber : Çok gururlu ve sakin bir kızdır.Onu gören herkes aşık olmaktadır fakat esir olmasından dolayı evlenmesi mümkün olmamaktadır. Kurtuluşu intihar etmekte bulmuştur. Günümüzde böyle insanların eşya yerine konması bir insanlık ayıbı sayılmaktadır.
Celal Bey : Namuslu iyi terbiye görmüş ve iyi bir eğitim almış, soylu bir ailenin çocuğudur.Dilber’in satılmasından sonra akli dengesini yitirmiştir.
Cevher Ağa : Yardımsever ve çok babacan bir insandır. Dilber’i kızı gibi sevmiştir. Onu esir hayatından kurtarmak istemiştir fakat ömrü buna yetmemiştir.
KİTAP HAKKINDA ŞAHSİ GÖRÜŞLER
Eserde tutsak bir kızın başından geçenler anlatılmış, dönemin toplumsal sorununa gerçekçi bir yaklaşımla değinilmiştir. Bunun yanında, konuşmaların sadeliği, günlük dile uygunluğu ile de dikkati çekmektedir. Okuyucuyu meraklandırarak kitabın okunmasını sağlamaktadır.
KİTABIN YAZARI HAKKINDA KISA BİLGİ
Samipaşazade Sezai, Türk yazar (İstanbul 1860-1936). Paris’e kaçarak jöntürk hareketine katıldı ve örgütçe yayımlanan Şura-yı Ümmette başyazarlık yaptı(1901-1908). Madrid’de elçi olarak bulundu(1909-1914). Sergüzeşt(1889) adlı romanı Türk edebiyatının ilk gerçekçi romanı olarak kabul edilir.
Yukarıda görmüş olduğunuz tüm bilgiler Bilgicik.Com'dan alınmıştır.
****
Esas mevzudan uzakça:
Vişne Ağacı'na "Vadideki Zambak" adlı romanı okuyacağımı söylemiştim.Ama kendisi kitabın beni sıkabileceğini söylemişti.Hakikatten de sıktı.Bana başka bir kitap tavsiye etmişti.Ama ben elimde bulunan ve henüz yüzüne bile bakmadığım kitaplardan birini okuyayım dedim.Ve dünden beri bu kitabı okuyorum.Gerçekten çok güzel bir kitap.Okumam bittikten sonra belki bir değerlendirme yazısı yazarım.
Bloga eklemek için bir şeyler arıyordum.Bir türlü bulamadım.Ben de fotoğraf arşivime bir bakınayım dedim.Bakınırken aşağıdaki fotoğrafı gördüm ve bana hatırlattıklarını sizinle paylaşmak istedim.
Bu fotoğraf 22 Temmuz 2008'de akşam saatlerinde çekmiştim.
Çocuktum... İlkokula gittiğim günlerdi.Sabahın erken vakti kalkar, çantamı hazırlar, o yakasında mavi ay-yıldızın olduğu önlüğümü giyerdim.Üstünde "ABC" yazan yakaları hiç sevmezdim.Bana çok basit gelirdi.Oysa bu başkaydı.Ay ve yıldız... Üstelik de maviydi.O zamanlar Doğu Türkistan'ı da bilmiyordum.Bilsem daha ço severdim herhalde.Sabahları pencerenin önüne geçer şu manzarayı seyrederdim.Tabi o vakitler görmüş olduğunuz beton eklentisi (?) yoktu.Bir de dişlerimin birbirinde istemdışı olarak değdiğini hatırlıyorum.O üşümeyi bile özlüyorum şimdilerde...
Biraz daha solda bir apartman var.Güvercinler onun çatısına konardı.Ben artık o kadar erken kalkmadığım için göremiyorum.Ama herhalde hala o çatıya konuyorlardır.Çünkü yuvaları tavan arasıydı.Nasıl olmuşsa kiremitlerden biri kırılmış.Güvercinler de orayı sığınak olarak kullanıyorlar...
Bir ara hatırlıyorum da hiç huyum olmamasına rağmen anneme:
-"Anne ben şeyi özledim.Sabahları çay içmeyi..."
-"İyi de oğlum, sen çayı sevmezsin ki?"
-"Artık seveceğim." demiştim.
Huyum değişti mi? Hayır. (:
Sabahları nadir çay içerim.Genellikle haftasonları...
Biraz daha sağ tarafta bir caminin minaresi var.Burada fotoğraflarına yer verdim.
Bir gün kuşların minarenin etrafında sürekli uçtuklarını hatırlıyorum.Oldukça güzel bir manzara idi...
Bu fotoğrafın bana hatırlattığı (bence) acı bir olay var ki hala yaptığım şeyden pişmanlık duyuyorum.Onu da anlatayım...
Yaklaşık 5-6 yıl önceydi).Bir haftasonu sabahı ekmek almaya gitmiştim.Yolda ilerlerken "Cik ciik!" diye bir ses işittim.Sağımdaki apartmanın önünde bulunan fidanın yanınada bir serçe yavrusu vardı.Sevdim okşadım.Nihayetinde eve getirdim.Balkona götürdüm.Beslerim, büyür gider yoluna diye düşünmüştüm.Kahvaltımı yaptım. Balkona gittim ki ne göreyim? Bizim serçe balkondan atlamış.Beton zemine düşünce ölmüş...
Bir fotoğraf insana bu kadar alakasız görülebilen şeyleri hatırlatabiliyor işte...
Tramvaydan iner inmez Mehmet Akif Ersoy Parkı'na geldim.Oradan da Firuz Ağa Cami'si gireyim dedim.Ama biraz erken bir vakitte oralarda bulunduğum için içeriye giremedim.Temizlik yapılıyormuş.
Firuz Ağa Camii, II. Bâyezid'in hazinedarbaşısı tarafından 1491 yılında yaptırılmış.Yani 500 yılı aşkın bir mazisi var.
Cami Kitabesi.
Caminin bahçesinden bir kare.
Cami minaresi.Solda olması dikkat çekici.Genellikle minareler sağda olurmuş.Bir sayfadan okumuştum az evvel.
Uzaktan çekilmiş 2 güzel fotoğraf.
İnternette bir araştırma yapayım dedim.Akın KURTOĞLU'nun yazmış olduğu guzel bilgi ile karşılaştım.Ekleyeyim:
"Firuzağa Camii'nin bir özelliği de, uzun yıllardır İkindi ezanlarının Sultanahmed Camii ile karşılıklı olarak okunmasıdır... Önce Sultanahmed Camii müezzini ezana başlar, ardından Firuzağa'nın müezzini buna cevap verir şekilde ezanın aynı bölümünü tekrarlar. Her iki cami arasında karşılıklı olarak başından sonuna kadar ezan yankılı olarak okunur. Her iki caminin müezzini de seçme ve güzel sesli olduklarından, 5 dakika süreyle iç titreten bir ahenk yaşanır minareler arasında... Alman Çeşmesi ile Atmeydanı, bu iki ibadethanenin tam ortasında kaldığından, ezan sesleri en iyi bu bölgede dinlenir. Ayasofya'nın cami olduğu dönemlerde bu karşılıklı okuma faslı, Sultanahmed ile Ayasofya arasında yaşanırmış... "
Diğer fotoğraflar için guzelkareler.blogspot.com'a bir bakın derim.Bu arada devamı gelecek...
Messenger'i kurduğumda keşke bunun açılmasına izin vermeseydim.Her msn açışımda görmüş olduğunuz yazı gibi yazılar görüntüleniyor ekranda.İlgi çekmek için herşey yapılıyor...
Bu sabah saat 08:00'da kalktım ve Sultan Ahmet Meydanı'na gittim.Bir sürü fotoğraf çektim.Saat 16:00'da eve döndüm.Fotoğrafları şimdi ekleyemiyorum.Onca saat güneşin altında kalmak bana yaramadı.Başım ağrıyor.Ayrıca denize gitsem bu kadar kızarmazdım.Çifte kavrulmuş bizküviye döndüm desem anlarsınız herhalde halimi.ayrıca dün gece de çok geç yattım.NTV'de Aztech Uygarlığı ile ilgili bir belgesel vardı da onu izlemeden yapamadım.Yazık olmuş koskoca uygarlığa yahu. :( Ondan önce de Kral 'de "Müzikli Türk Filmleri"nden biri oynuyordu onu izledim.Çok acıklıydı be. :(
Velhasıl-ı kelâm başım ağrıyor, gözüm ağrıyor, cildim kızıla döndü.Kızılderili imişiz hakikatten de. (:
Okunmayı bekleyen bir sürü blog var.İnşallah biraz daha iyi olursam yarın bakarım.Bu arada yok illâ biz fotoğraf isteriz diyorsanız fotoğraf günlüğümdeki bu yazıyı okuyabilirsiniz.Esen kalın sayın okurum... (:
Blog sayfalarında gezinirken terk edilmiş bloglarla karşılaştığımda çok üzülürüm."Geçmişte burada ne muhabbetler dönmüştür.Kim bilir neler yazılmıştır..." diye düşünürüm.Bağlantılarımdaki iki arkadaşım da blogunu terk edenler kervanına katılmış.
Yan tarafta görmüş olduğunuz minik fotoğrafı ben çektim.Musluktan damlayan suyu havada yakalayana kadar uğraştım. (:
Musluk 2 hafta önce tamir edildi.Ancak ne hikmetse tekrar bozuldu.
Aslında su sıkıntısı konusunda uzunca bir yazı yazacaktım.Ama sonra aklıma bir ara internette gezinirken gördüğüm site geldi.Ben de linki ekleyeyim ne kendimi yorayım ne de insanların zamanını alayım dedim.buyrun adres:
Bir Yeşilçam Filmi
Az önce Kanal 1'de, Kemal Sunal'ın oynadığı "En Büyük Şaban" filmi gösterimdeydi.Bu film beni etkileyen ender filmlerden biridir.Hele o filmin son sahnesi yok mu orada hem olay bitiyor hem film. (:
Film ile ilgili olarak Vikipediden yaptığım alıntı:
"En Büyük Şaban, 1983 yapımı Türk komedi filmi.
Şaban'ın memleketinden İstanbul'a amcasının oğlunu araması için gelmesiyle başlar. Otobüsten inmesiyle tokatlanması bir olur. Açıkgöz bir adam Fatih Sultan Mehmet Köprüsünü satarak onu tokatlar. Sonra Şaban adamı aramaya koyulurken kendini asmakta olan bir adam görür ve onu kurtarır. O saatten sonra can ciğer dost olurlar; fakat kurtardığı adamda bir sorun vardır. İçkici olan bu adam ayılınca hiçbir şeyi hatırlamamaktadır ve de Şaban'la da hep sarhoş anında dost olur. Ayılınca hiçbir şey hatırlamaz.
Şaban, o arada kör bir kıza aşık olur ve onu kurtarmak için çabalar. Başrollerinde Kemal Sunal, Nilgün Bubikoğlu, Kamuran Usluer ve Reha Yurdakul oynamaktadır. Yönetmen Kartal Tibet'tir."
Bu gün kardeşimle parka gittik.Öğlen Olivium'a gittiğimde fotoğraf makinemi unutmuştum.Ama bu defa unutmadım. (:
Biraz ileride, gölgede dinlenen insanlar vardı.Ama yanlış anlarlar diye fotoğraflarını çekmedim.Ne olur ne olmaz...
Blogcu.com'da sorunlar bitmek tükenmek bilmiyor.Blogcu'da yazmaya devam eden blogcu arkadaşlarımın sayfalarında gezinirken yorum yazmak istiyorum.Ama ne mümkün... Doğrulama karakterleri görünmüyor; bloglara yapılan yorumların sahiplerinin sayfalarına nicklerine tıkladığımda ulaşamıyorum.En kötüsü de blogculuğu bırakan arkadaşlarıma (Abilerime/ablalarıma/kardeşlerime) bir "Neden gdiyorsunuz; neden bırakıyorsunuz blogculuğu? Hoşçakalın..." bile diyemiyorum.Düzel artık blogcu.com!
Birbirinden güzel güller...
Yukarıdaki fotoğraflar 18 Ocak 2008'de, İstanbul-Cevizlibağ'daki Tercüman Sitesi'nde çekilmiştir. Bu fotoğraflar kaynak gösterilmeden başka sayfalarda kullanılamaz! Sizden beklenen kul hakkına riayet etmenizdir!
Güller hakkında bilgi, gül çeşitleri ve sınıflandırılması, gül bakımı, saksıda gül yetiştirme, gül hastalıkları ile ilgili bilgi almak istiyorsanız buraya tıklayın. >>>
Başkaca gül fotoğrafları için buraya tıklayın. >>>
Not:Sanırım fotoblogumu kapatacağım.Herşeyi bir arada toplamak daha güzel olabilir.Henüz tam karar vermiş değilim.Ama bu konu sürekli aklımda.Hatta Şiir blogumu da kapatmayı düşünüyorum....
